Hymn
(Żródło Wikipedia)
Hymn przedwojenny
Pierwszy hymn polskich pielęgniarek został skomponowany ok. 1935 przez Jana Kielarskiego na zamówienie Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża. Hymn ten śpiewany był w szkołach pielęgniarskich także w pierwszym dziesięcioleciu po II wojnie światowej, po czym jego słowa zostały zastąpione przez nowe, autorstwa pielęgniarki Danuty Zahaczewskiej.
Słowa polskiego powojennego „Hymnu pielęgniarek” zostały napisane w latach 1948-1949 przez słuchaczkę Szkoły Pielęgniarstwa PCK we Wrocławiu. Była nią Danuta Krystyna Zahaczewska po mężu Sobolewska (1921-1993) – pielęgniarka, poetka, żołnierz Armii Krajowej, więzień polityczny i wieloletni prezes Stołecznego Oddziału Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego.
Nowy tekst „Hymnu pielęgniarek”, ułożony do muzyki hymnu przedwojennego, miał przede wszystkim podkreślać rolę i posłannictwo pielęgniarek w czasach pokoju. Po 1956 r. autorka wprowadziła w słowach ułożonej pieśni znaczącą zmianę, nadającą nowy sens jej przesłaniu. Kończący ją wers: „Służyć chcemy idei socjalizmu”, zastąpiła nowym: „Służyć chcemy idei humanizmu”.
Hymn Danuty Sobolewskiej zyskał uznanie środowiska i wszedł na stałe do jego tradycji, jako ważny element pielęgniarskiego zawodowego ceremoniału. Z czasem zaczęły pojawiać się jego nieco różniące się lokalne odmiany,
a w ślad za nimi twierdzenia o wielokrotnych zmianach tekstu, a nawet o jego wielu autorach.
Ostatni autoryzowany tekst hymnu ukazał się w 1999 r. w wydanych we Wrocławiu wspomnieniach Danuty Sobolewskiej. W środowisku pielęgniarskim od 1966 r. szerzej znana jest inna wersja tekstu,
z nieznacznymi zmianami wprowadzonymi prawdopodobnie przez warszawską pielęgniarkę Małgorzatę Lisowską (Okrąglak-Lisowską).